رُز
گـــذران امـــروز ، بـــرای شــکایـت از دیــــروز فـــردای بـــهتـری نــخـواهــد ســاخــت
رُز
گـــذران امـــروز ، بـــرای شــکایـت از دیــــروز فـــردای بـــهتـری نــخـواهــد ســاخــتدرباره من
قبل از این که بخواهی در مورد من قضاوت کنی..
کفش های من را بپوش و در راه من قدم بزن.
از خیابان ها..دشت ها..کوههایی گذر کن که من کردم.
اشکهایی بریز که من ریختم.
دردها و خوشی های مرا تجربه کن.
سالهایی را بگذران که من گذراندم.
روی سنگ هایی بلغز که من لغزیدم.
دوباره و دوباره برخیز و مجددا در همان راه سخت قدم بزن.
همانطور که من انجام دادم.
بعد از آن زمان میتوانی در مورد من قضاوت کنی.
ادامه...
آمار : 2607 بازدید
Powered by Blogsky
این روزها
این روزها
دلم اصرار دارد فریاد بزند
اما من جلوی دهانش را می گیرم
وقتی می دانم کسی تمایلی به شنیدن صدایش ندارد
ای کـــــــــاش . . . !
فـشــار . . . غـصـــه . . . غـــم . . . درد . . .
واحــــد و عــــدد داشــــت !
کـــــــــاش . . . !
قـابــل قـیــاس و انــدازه گـیــری بــود !
آن وقــت شـــایــــد . . .
روزگــار بــا تـمــام بـی رحـمــی اش مـی فـهـمـیـــد !
بــر ســر یــک نـفـــــــر چـقــدر آوار مـی ریــــزد . .