قبل از این که بخواهی در مورد من قضاوت کنی..
کفش های من را بپوش و در راه من قدم بزن.
از خیابان ها..دشت ها..کوههایی گذر کن که من کردم.
اشکهایی بریز که من ریختم.
دردها و خوشی های مرا تجربه کن.
سالهایی را بگذران که من گذراندم.
روی سنگ هایی بلغز که من لغزیدم.
دوباره و دوباره برخیز و مجددا در همان راه سخت قدم بزن.
همانطور که من انجام دادم.
بعد از آن زمان میتوانی در مورد من قضاوت کنی.
ادامه...
به بابام میگم احساس میکنم چشام خیلی ضعیف تر شده میگه باشه یه وقت از دکتر میگیرم بریم درستش کنیم من رباتم عایااا؟؟؟؟؟؟؟ لایک:پیچ گوشتی بده خودم درسش میکنم اصن چه کاریه بریم دکتر :))))